Pary taneczne: poziomy trudności

Poziomy trudności dla par tanecznych

Poziomy trudności oraz wskazówki do przyznawania Oceny Jakości Wykonania (GOE) na sezon 2024/2025  – Komunikat ISU nr 2646

Tekst oznaczony kursywą oznacza zawsze zmiany wprowadzone w przepisach w stosunku do poprzedniego sezonu.

Elementy tańca obowiązkowego

Punkt kluczowy i cechy punktu kluczowego: Punkt kluczowy jest prawidłowo wykonany, gdy wszystkie powiązane z nim cechy punktu kluczowego są spełnione, a wszystkie jego krawędzie/kroki są utrzymane przez wymaganą liczbę uderzeń. Kluczowe punkty i cechy punktów kluczowych są wymaganiami technicznymi obowiązującymi przez jeden sezon i są publikowane w odpowiednim komunikacie ISU.
Dozwolona jest zmiana krawędzi w ciągu ostatniej ½ miary kroku w celu przygotowania do odepchnięcia/przejścia do następnego kroku. (o ile nie zapisano inaczej)

Charakterystyka poziomów trudności dla elementów tańca obowiązkowego:

Poziom podstawowy	50% elementu tańca obowiązkowego wykonane przez oboje partnerów
Poziom 1	75% elementu tańca obowiązkowego wykonane prawidłowo + 1 punkt kluczowy wykonany prawidłowo
Poziom 2	75% elementu tańca obowiązkowego wykonane prawidłowo + 2 punkty kluczowe wykonane prawidłowo
Poziom 3	90% elementu tańca obowiązkowego wykonane prawidłowo + 3 punkty kluczowe wykonane prawidłowo
Poziom 4	100% elementu tańca obowiązkowego wykonane prawidłowo bez przerw + 4 punkty kluczowe wykonane prawidłowo

Dodatkowe zasady wywoływania elementów:

1. Proces stosowany przez Panel Techniczny do identyfikacji punktów kluczowych i ich prawidłowego wykonania jest taki sam jak proces identyfikacji wymaganych elementów i poziomów (tj. większością głosów). Prawidłowe lub nieprawidłowe wykonanie punktów kluczowych jest odnotowywane jako:
   1. „Tak” (Yes): oznacza, że spełnione są wszystkie kluczowe cechy punktu i wszystkie krawędzie/kroki są utrzymane przez wymaganą liczbę uderzeń lub
   2. „Timing”: co oznacza, że wszystkie cechy punktów kluczowych są spełnione, ale jedna lub kilka krawędzi/kroków nie jest utrzymywanych przez wymaganą liczbę uderzeń” lub
   3. „Nie” (No): oznacza, że jedna lub kilka cech punktu kluczowego nie jest spełnionych, niezależnie od tego, czy krawędzie/kroki są utrzymywane przez odpowiednią liczbę uderzeń lub punkt kluczowy nie został zidentyfikowany z powodu upadku lub przerwania wykonania.
   4. “X”: oznacza że nie podjęto próby wykonania punktu kluczowego
2. Ocena procentowego udziału liczby kroków dla tańców obowiązkowych opiera się na całkowitej liczbie kroków wykonanych.
3. Jeśli upadek lub przerwa w wykonaniu wystąpią podczas zamierzenia lub w trakcie wykonywania elementu tańca obowiązkowego i element zostanie wznowiony, element zostanie zidentyfikowany i otrzyma poziom zgodnie z wymaganiami spełnionymi przed i po upadku lub przerwie lub zostanie ignorowany, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie są spełnione.
4. Jeśli element tańca obowiązkowego zostanie przerwany na 4 uderzenia lub mniej – kluczowe punkty są wywoływane zgodnie z identyfikacją, a poziom zostanie obniżony o jeden. W tabeli ocen sędziów element otrzymuje oznaczenie „<”, aby wskazać przerwanie na 4 uderzenia lub mniej. Przykład: Tak, Tak, Tak, Tak – Poziom 4 staje się Poziomem 3.
5. Jeśli element tańca obowiązkowego  zostanie przerwany na więcej niż 4 uderzenia, ale 75% kroków jest wykonanych przez oboje partnerów, kluczowe punkty są wywoływane zgodnie z ustaleniami, a poziom zostanie obniżony o dwa. W tabeli ocen sędziów element otrzymuje oznaczenie „<<”, aby wskazać przerwę dłuższą niż 4 uderzenia. Przykład: Tak, Tak, Tak, Tak – Poziom 4 staje się Poziomem 2.
6. W przypadku elementów tańca obowiązkowego przerwa może obejmować między innymi upadki, brakujące kroki, dotknięcia lodu itp.

Piruety taneczne

Piruet taneczny — piruet wykonywany wspólnie przez parę w dowolnym trzymaniu. Powinien być wykonany w miejscu wokół wspólnej osi na jednej nodze, ze zmianą nogi lub bez, przez jednego lub oboje partnerów.

1. Pierwszy wykonany piruet taneczny zostanie zidentyfikowany jako wymagany piruet taneczny i otrzyma określony poziom lub zostanie zignorowany, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie zostaną spełnione. Jednakże, jeśli wymagany jest element choreograficzny z opcjonalnym choreograficznym ruchem obrotowym, element ten powinien być zidentyfikowany jako choreograficzny ruch obrotowy w dowolnym miejscu programu, w którym jest wykonywany po raz pierwszy. Żaden kolejny piruet taneczny i/lub choreograficzny ruch obrotowy wykonany po wymaganym piruecie tanecznym i/lub choreograficznym ruchu obrotowym nie będzie identyfikowany.
2. Zmiana kierunku lub obroty na jednej nodze w miejscu przed wznowieniem rotacji nie są uważane za przerwanie wykonania.
3. Liczone będą tylko te cechy i obroty od momentu, gdy oboje partnerzy będą na jednej nodze.
4. Jeśli upadek lub przerwa w wykonaniu nastąpi w trakcie rozpoczęcia piruetu tanecznego przed spełnieniem wymagań dotyczących poziomu podstawowego i wykonanie elementu zostanie wznowione, piruet taneczny zostanie wywołany i zostanie przydzielony mu poziom zgodnie z tym, co zostanie wykonane po wznowieniu.
5. Jeśli upadek lub przerwa wystąpią podczas piruetu tanecznego, element ten  zostanie wywołany i zostanie mu nadany poziom zgodnie z wymaganiami spełnionymi przed upadkiem lub przerwą lub element zostanie zignorowany, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie zostaną spełnione.
6. Jeśli podczas piruetu tanecznego wystąpi którykolwiek z poniższych błędów przez maksymalnie połowę obrotu, a piruet taneczny będzie kontynuowany bez przerwy, poziom zostanie obniżony o jeden:
   1. oboje partnerzy nie są w trzymaniu z powodu błędu/utraty kontroli,
   2. jeden partner zszedł z lodu z powodu błędu/utraty kontroli.
   3. Jeśli błąd trwa dłużej niż pół obrotu, należy to uznać za przerwanie wykonania i wszelkie cechy/obroty od tego punktu nie są brane pod uwagę w przydzielaniu poziomu.
7. Jeśli nastąpi dotknięcie lodu/utrata kontroli z dodatkowym podparciem nogą wolną/stopą i/lub rękami, poziom zostanie obniżony o jeden za każde dotknięcie lodu.
8. Odepchnięcie bez zmiany nogi w trakcie kręcenia obrotów jest uważane za dotknięcie lodu.
9. Wszelkie elementy łączące w ramach piruetu tanecznego mogą być wykonywane na dwóch nogach przez maksymalnie pół obrotu. Więcej niż połowa obrotu zostanie uznana za dotknięcie lodu.

Trudne cechy piruetów tanecznych

1. Trudne odmiany pozycji podstawowych (przykłady):
   1. Pozycja stana:
      1. w typie pozycji „Biellmann” – ciało wyprostowane z piętą buta przyciągniętą ręką za i powyżej poziomu głowy. Pięta buta może być przyciągnięta powyżej poziomu głowy z pomocą partnera, poprzez rękę partnera lub przy pomocy ciała partnera.
      2. pełne odchylenie do tyłu z górną częścią tułowia wygiętą w łuk od pasa w kierunku lodu lub odchylenie boczne z tułowiem wygiętym w bok od pasa w kierunku lodu,
      3. szpagat z wyprostowanymi obiema nogami i butem/łyżwą nogi wolnej uniesionym wyżej niż głowa (może być podtrzymywany przez partnera),
      4. górna część tułowia wygięta w łuk do tyłu lub na boki, z nogą wolną prawie dotykającą głowy w pełnym kole (“pozycja pączka”: maksymalnie połowa długości ostrza między głową a ostrzem łyżwy),
      5. Odchylenie od drugiego partnera z osią od kolana do górnej części pleców o więcej niż 45 stopni od pionu.
         Uwaga: Przykłady b.  i e. wykonane przez tego samego partnera należy uważać za tę samą trudną zmianę pozycji stanej.
   2. Pozycja siadana:
      1. noga wolna zgięta lub wyprostowana, skierowana do przodu z udem nogi jadącej co najmniej równolegle do lodu,
      2. noga wolna zgięta lub wyprostowana, skierowana do tyłu z udem nogi jadącej co najmniej równolegle do lodu,
      3. noga wolna zgięta lub wyprostowana, skierowana w bok z nie więcej niż 90 stopniami między udem a łydką nogi jadącej,
      4. noga wolna skrzyżowana, wyciągnięta do tyłu i skierowana w bok, z nie więcej niż 90 stopniami między udem a łydką nogi jadącej,
      5. noga wolna skrzyżowana z tyłu i dotykająca lub nie dotykająca nogi jadącej, z udem nogi jadącej co najmniej równolegle do lodu,
      6. noga wolna skierowana do przodu, z nie więcej niż 90 stopniami między udem a łydką nogi jadącej i tyłem górnej części ciała prawie równolegle do lodu.
      7. Uwaga: Przykład e. wykonany zaraz po jakiejkolwiek innej trudnej odmianie pozycji siedzącej będzie uważany za taką samą trudną odmianę pozycji siedzącej.
   3. Pozycja wagi:
      1. górna część ciała (ramię i głowa) zwrócona ku górze – skierowana do góry tak, aby linia barków była co najmniej 45 stopni poza punktem pionowym,
      2. ciało prawie poziomo lub zgięte na boki poziomo, głowa i noga wolna prawie się stykają (“pozycja pączka”: maksymalnie połowa długości ostrza między głową a ostrzem łyżwy),
      3. ciało prawie poziomo z piętą buta wyciągniętą ręką powyżej poziomu głowy, bez żadnej asysty ze strony partnera,
      4. ciało zgięte w przód do nogi jadącej i noga wolna wyciągnięta do tyłu i do góry do prawie pełnego szpagatu (z kątem między udami około 180 stopni),
      5. prosta pozycja wagi  u partnera z nogą wolną na linii poziomej lub wyżej.
      6. Uwaga:
         1. prosta pozycja wagi u partnerki nie będzie uważany za trudną zmianę pozycji wagi,
         2. przykłady d. dla pozycji stanej (“pozycja pączka”),  i b. dla pozycji wagi (“pozycja pączka”) wykonane przez tego samego partnera będą uważane za te same trudne wariacje.
         3. przykłady a. dla pozycji stanej (Biellmann) i c. dla pozycji wagi (pięta buta wyciągnięta ręką ponad poziom głowy) będą uważane za tę samą trudną odmianę, gdy jest wykonywana przez tego samego partnera.
         4. obroty są brane pod uwagę do całkowitej liczby obrotów, gdy są wykonywane w pełni, w sposób ciągły, na jednej nodze i jednocześnie przez oboje partnerów.
         5. obroty w trudnych odmianach piruetów będą brane pod uwagę do poziomu, jeśli są wykonywane w sposób ciągły w całkowicie ustalonej pozycji.
2. Różne kierunki obrotów w piruecie:
   1. jednoczesna zmiana kierunku obrotów u obojga partnerów
   2. co najmniej trzy obroty w każdym kierunku.
3. Cechy wejścia do piruetu:
   1. nieoczekiwane wejście bez wyraźnego przygotowania,
   2. ciągła kombinacja skomplikowanych i kreatywnych kroków lub ruchów wykonana bezpośrednio przed piruetem tanecznym przez oboje partnerów.
4. Cechy wyjścia z piruetu:
   1. Ciągła kombinacja skomplikowanych i kreatywnych kroków lub ruchów wykonana bezpośrednio po piruecie tanecznym przez oboje partnerów. 
   2. Jednoczesna krawędź łyżwy stopy jadącej wykonana przez oboje partnerów w trzymaniu płynnie i czysto.
5. Cecha środkowej części piruetu: oboje partnerzy wykonują jednocześnie ciągłą kombinację skomplikowanych i kreatywnych obrotów, skoków i / lub ruchów bez zmiany nogi.
   1. Aby uzyskać poziom: co najmniej trzy obroty poprzedzające cechę, po których następują co najmniej trzy kolejne obroty

Dla cech wejścia, wyjścia i środkowej: “skomplikowany” jest definiowany jako składający się z wielu zróżnicowanych i połączonych ze sobą części.

Uwaga: Jeżeli tylko jeden z partnerów wykonuje cechę wejścia 3. b., cechę wyjścia 4.a.,  lub cechę środkową 5. a. i b., nie jest to uważane za cechę wejścia wyjścia lub środkową.

Poziomy trudności piruetów tanecznych

• trudna odmiana piruetu otrzyma cechę poziomu, jeśli zostanie utrzymana przez co najmniej trzy ciągłe obroty.
• poziom 3 lub 4 będzie brany pod uwagę tylko wtedy, gdy każdy z partnerów wykona co najmniej jedną z trudnych odmian piruetów, którym przypisano poziom.

Charakterystyka poziomów

Poziom podstawowy	co najmniej trzy ciągłe obroty na jednej nodze wykonane przez oboje partnerów jednocześnie w dowolnej części piruetu
Poziom 1	jedna trudna odmiana dowolnej pozycji podstawowej lub różne kierunki obrotów w piruecie
Poziom 2	dwie trudne odmiany dwóch różnych pozycji podstawowych lub jedna trudna odmiana pozycji podstawowej i  różne kierunki obrotów w piruecie
Poziom 3	trzy trudne odmiany trzech różnych pozycji podstawowych lub dwie trudne odmiany dwóch różnych pozycji podstawowych i  różne kierunki obrotów w piruecie
Poziom 4	cztery trudne odmiany trzech różnych pozycji podstawowych (co najmniej dwie różne trudne odmiany wykonane przez oboje partnerów równocześnie) i cecha wejścia lub wyjścia z piruetu lub lub cecha środkowej części piruetu lub trzy trudne odmiany trzech różnych pozycji podstawowych i  różne kierunki obrotów w piruecie i cecha wejścia lub wyjścia z piruetu lub cecha środkowej części piruetu lub druga zmiana kierunków obrotów

Podnoszenia taneczne

Dotyczy wszystkich rodzajów podnoszeń tanecznych:

1. Jeśli podniesiony partner jest utrzymywany poza lodem przez mniej niż trzy sekundy i/lub wykonuje mniej niż trzy obroty, nie zostanie to zidentyfikowane jako podnoszenie.
2. Dany rodzaj podnoszenia otrzymuje poziom zgodnie ze spełnionymi wymaganiami lub jest ignorowany, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie są spełnione.
3. Pierwsze wykonane podnoszenie(a) zostanie/zostaną zidentyfikowane jako wymagane podnoszenie(a) i otrzyma poziom. Jeśli wymagany jest element choreograficzny z opcjonalnym podnoszeniem choreograficznym, kolejne pierwsze podnoszenie taneczne zostanie zidentyfikowane jako podnoszenie choreograficzne. Kolejne podnoszenie(a) taneczne, które spełnia(ją) minimalne wymagania dla poziomu podstawowego, zostaną zidentyfikowane jako podnoszenia taneczne sklasyfikowane jako „Element dodatkowy” (ang. extra element) i otrzymają oznaczenie np. CuLi+ExEl. Oznacza to, że element nie otrzymuje żadnej wartości, zajmuje miejsce na liście elementów i stosuje się odjęcie -1 punkt. 
4. Jeżeli przy próbie podnoszenia nastąpi upadek lub przerwa w wykonaniu i nie zostały spełnione wymagania poziomu podstawowego, druga próba wykonania będzie brana pod uwagę dla przyznania poziomu.
5. Dowolne powtórzone podnoszenie taneczne lub część kombinacji podnoszeń będzie sklasyfikowane jako „niezgodne z wymaganiami” i otrzyma oznaczenie np. CuLi*. Oznacza to, że element nie otrzymuje żadnej wartości, element zajmuje miejsce na liście elementów i będzie się liczyć jako podnoszenie taneczne (nie dotyczy drugiej części kombinacji podnoszeń złożonej z dwóch podnoszeń po łuku na dwóch krzywych tworzących wzór serpentyny lub złożonej z dwóch podnoszeń rotacyjnych w różnych kierunkach).
6. Każde podnoszenie taneczne niezgodne z wymaganymi elementami tańca rytmicznego lub dowolnego, a które spełnia minimalne wymagania dla poziomu podstawowego, zostanie sklasyfikowane jako „niezgodne z wymaganiami” i otrzyma oznaczenie “*” (np. CuLi* (jeśli można zidentyfikować rodzaj podnoszenia) lub “Li*” (jeśli nie można zidentyfikować rodzaju podnoszenia)). Oznacza to, że element nie otrzymuje żadnej wartości, stosuje się odjęcie -1 punkt, element zajmuje miejsce na liście elementów i będzie się liczyć jako podnoszenie taneczne.
7. Jeżeli program rozpoczyna się z partnerami w trakcie podnoszenia tanecznego przed rozpoczęciem muzyki, podnoszenie i jego poziom zostaną określone, gdy jeden z partnerów zacznie się poruszać.
8. Jeśli upadek lub przerwa w wykonaniu nastąpi po zidentyfikowaniu podnoszenia tanecznego (tj. podnoszenie uzyskało poziom podstawowy lub wyższy), podnoszeniu zostanie przyznany poziom na podstawie tego, co zostało wykonane przed upadkiem lub przerwą w wykonaniu. Jeśli para kontynuuje podnoszenie po upadku w celu wypełnienia czasu, nie będzie to brane pod uwagę przy przyznawaniu poziomu ani nie zostanie uznane jako element niezgodny z wymaganiami.
9. Jeśli utrata kontroli przy dodatkowym podparciu (dotknięcie nogą wolną lodu przez podnoszonego partnera i/lub ręką(-ami) podnoszonego partnera lub podnoszącego partnera) nastąpi po rozpoczęciu podnoszenia tanecznego, a podnoszenie jest kontynuowane po dotknięciu lodu (bez przerwy), jego poziom zostanie obniżony o jeden poziom za każde dotknięcie lodu (w kombinacji podnoszeń tylko poziom podnoszenia krótkiego, w którym nastąpiło dotknięcie lodu, zostanie obniżony o jeden poziom).
10. Jeżeli partner podnoszący stworzy odstępstwo od wykonania podczas ustalonego rodzaju podnoszenia, Panel Techniczny obniży poziom o jeden. Panel Techniczny rozważy pierwszy ustalony rodzaj podnoszenia w celu określenia rodzaju podnoszenia. Jeżeli nie zostanie ustalony rodzaj podnoszenia, Panel Techniczny rozważy pierwszy wzór w celu ustalenia rodzaju podnoszenia.
11. Trudna pozycja partnera podnoszonego (opcje a. do i.) lub zmiana pozycji (opcja a. lub b.) w podnoszeniu krótkim w tańcu rytmicznym musi różnić się od tego samego rodzaju podnoszenia krótkiego w tańcu dowolnym lub części kombinacji podnoszeń tego samego rodzaju. Powtórzenie tej samej trudnej pozycji (opcje a. do i.) lub ta sama zmiana pozycji (opcja a. lub b.) wykonane w tym samym rodzaju podnoszeniu będą traktowane jako prosta pozycja/zmiana pozycji w tańcu dowolnym.

Dotyczy podnoszeń rotacyjnych:

1. 1. Podnoszenie rotacyjne jest identyfikowane jako takie, jeśli partner w podnoszeniu wykonuje trzy lub więcej obrotów. Mniej niż trzy obroty w dowolnym momencie podnoszenia, zostaną zignorowane przez Panel Techniczny pod warunkiem, że partner podnoszony znajduje się poza lodem przez mniej niż trzy sekundy.
   2. Jeśli partner podnoszący przestanie się obracać w dowolnym momencie, poziom zostanie obniżony o jeden poziom za każde zaprzestanie obrotów.
   3. Jeśli partner podnoszący przestanie się poruszać na łyżwach, rotacja i cechy będą nadal brane pod uwagę przy ustalaniu poziomu. Jednak w przypadku odchylenia od wzorca obowiązuje redukcja o jeden poziom.

Dotyczy kombinacji podnoszeń:

1. Kombinacja podnoszeń będzie identyfikowana z dwóch pierwszych w pełni wykonanych podnoszeń krótkich, które tworzą dwie w przybliżeniu równe części lub będzie identyfikowana jako podnoszenie krótkie, który tworzy większą część. Poziom każdego z dwóch rodzajów podnoszeń krótkich powinien być podany oddzielnie.
2. Jeśli z jakiegokolwiek powodu nie można zidentyfikować jednej z części kombinacji podnoszeń, tylko druga część zostanie zidentyfikowana jako podnoszenie krótkie i otrzyma poziom zgodny ze spełnionymi wymaganiami lub zostanie zignorowana, jeśli wymagania dotyczące poziomu podstawowego nie są spełnione 
3. W kombinacji podnoszeń, jeśli para wykonuje niedozwolony element/ruch/pozę jako cechę wejścia i/lub wyjścia zostanie zastosowane odjęcie za niedozwolony element/ruch/pozę, a pierwsza i/lub druga część kombinacji podnoszeń nie może otrzymać poziomu wyższego niż podstawowy.
4. W kombinacji podnoszeń, jeśli para wykonuje niedozwolony element/ruch/pozę w jednym z dwóch podnoszeń krótkich, zastosowane zostanie odjęcie za niedozwolony element/ruch/pozę. Podnoszenie, w którym wykonano niedozwolony element/ruch/pozę, nie może otrzymać poziomu wyższego niż podstawowy. Wszelkie funkcje wejścia i/lub wyjścia wykonane podczas podnoszenia z nielegalnym elementem/ruchem/pozą nie mogą być brane pod uwagę do podniesienia poziomu drugiego podnoszenia.
5. Podnoszenie jedną ręką/ramieniem może być używane jako kombinacja podnoszeń tylko wtedy, gdy obie części kombinacji są wykonane jako podnoszenie jedną ręką/ramieniem.
6. Dwie cechy trudnego wejścia związane z pierwszym podnoszeniem uwzględnione i zaakceptowane dla przyznania poziomu dla wybranego rodzaju podnoszenia są brane pod uwagę tylko dla pierwszego podnoszenia. Dwie trudne cechy wyjścia związane z drugim podnoszenie uwzględnione i zaakceptowane dla przyznania poziomu dla wybranego rodzaju podnoszenia są brane pod uwagę tylko dla drugiego podnoszenia.
   1. Tylko jedna cecha trudnego wejścia powiązana z pierwszym podnoszeniem, uwzględniona i zaakceptowana dla przyznania poziomu dla wybranego rodzaju podnoszenia, podniesie poziom drugiego podnoszenia o jeden poziom.
   2. Tylko jedna cecha trudnego wyjścia powiązana z drugim podnoszeniem, uwzględniona i zaakceptowana dla przyznania poziomu dla wybranego rodzaju podnoszenia, podniesie poziom pierwszego podnoszenia o jeden poziom.

Trudne cechy podnoszeń tanecznych

Trudna pozycja dla podnoszonego partnera (przykłady):

1. pełny szpagat: gdy nogi podnoszonego partnera są wyprostowane z kątem między udami około 180 stopni,
2. pełna pozycja Bielmann: ciało w dowolnej orientacji (np. wyprostowane, poziome itp.) w stosunku do linii pionowej ciała, z piętą buta ciągniętą ręką za i powyżej poziomu głowy,
3. pełna pozycja pączka/pierścienia połączona z trudnym trzymaniem/interakcją między partnerami: górna część ciała wygięta w łuk, z jedną lub obiema stopami prawie dotykającymi głowy po pełnym okręgu (maksymalnie połowa długości ostrza między głową a ostrzem łyżwy),
4. pozycja do góry nogami połączona z trudnym chwytem/interakcją między partnerami,
5. partner podnoszony z pozycji pionowej zostaje wyciągnięty w pozycji wspornikowej na zewnątrz: tułów uniesionego partnera jest odsunięty od unoszonego partnera, a jedynym dodatkowym punktem podparcia są ręce,
6. balansowanie w pozycji poziomej z tylko jednym dodatkowym punktem podparcia,
7. odchylanie się (do przodu lub do tyłu) a jedynym dodatkowym punktem podparcia są nogi,
8. pełne odchylenie z górną częścią ciała wygiętą do tyłu od pasa bez wsparcia ze strony partnera podnoszącego powyżej uda,
9. pozycja wyciągnięta na zewnątrz z większością masy ciała w linii poziomej z jedynym dodatkowym punktem podparcia w postaci barków i/lub górnej części pleców,

Uwagi:

• wybrany przykład trudnej pozy będzie brany pod uwagę do poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu,
• przykłady b.  i c.  należy traktować jako ten sam przykład trudnej pozy.

Zmiana pozycji dla podnoszonego partnera:

Zmiana pozycji  będzie brana pod uwagę dla przyznania poziomu, jeśli spełnia następujące cechy opcji a. lub b.:

1. partner podnoszący zmienia trzymanie i partner podnoszony zmienia trzymanie, pozycję ciała i zmianę podstawowej osi ciała tak, aby była to znacząca zmiana. Zwykła zmiana pozycji rąk i/lub nóg, zmiana trzymania lub pozycji ciała na drugą stronę (jak w odbiciu lustrzanym) lub po prostu zmiana wysokości ciała uniesionego partnera nie stanowi zmiany pozycji,
2. partner podnoszony porusza się w sposób ciągły w różnych pozycjach przez cały czas trwania krótkiego podnoszenia.
   Uwaga: Zmiany pozycji będą brane pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszych dwóch wykonaniach, niezależnie od tego, czy są to podnoszenia krótkie, czy części kombinacji podnoszeń.

Trudna pozycja dla partnera podnoszącego:

1. jazda na jednej nodze,
2. Mondo lub Ina Bauer na dowolnej krawędzi,
3. wszelkie trudne odmiany pozycji zgiętej w kolanie, przysiad z dwoma ugiętymi kolanami (uda przynajmniej równolegle do lodu) lub z jednym ugiętym kolanem (udo przynajmniej równolegle do lodu) i jedną nogą wyciągniętą w bok lub wypad (ang. Lunge – udo przynajmniej równolegle do lodu),
4. pistolet (ang. Shoot the Duck- udo przynajmniej równolegle do lodu), noga wolna wyciągnięta do przodu, tyłu lub w bok,
5. podnoszenie jedną ręką/ramieniem: bez kontaktu innego niż ręka/ramię partnera podnoszącego i podnoszonego partnera.

Uwagi:

• przykład z grupy c. (trudna odmiana pozycji ze zgiętymi kolanami) nie jest brany pod uwagę do poziomu w podnoszeniu stacjonarnym
• wybrany przykład trudnej pozycji z grup a., b., c., d. dla partnera podnoszącego będzie brany pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wystąpieniu. Jakakolwiek druga próba trudnej pozycji z tych grup nie będzie brana pod uwagę do przyznania poziomu.
  (Wyjątki: Kombinacja podnoszeń składająca się z dwóch podnoszeń rotacyjnych w różnych kierunkach z trzymaniem jedną ręką/ramieniem, gdzie podnoszenie z trzymaniem jedną ręką/ramieniem jest brane pod uwagę dla przyznania poziomu w obu kierunkach oraz kombinacja podnoszeń składająca się z dwóch podnoszeń po łuku na dwóch krzywych tworzących wzór serpentyny, gdzie przykłady z a., b. i c., nawet wykonane na tej samej krawędzi, mogą być brane pod uwagę dla przyznania poziomów na obu krzywych.

Trudne wejście do podnoszenia
Maksymalnie dwie cechy wejścia z grup 1 – 5 mogą być łączone i będą brane pod uwagę dla przyznania poziomu dla jednego elementu (grupy 2 nie można łączyć z grupą 4).

Grupa 1
Ciągła kombinacja skomplikowanych i kreatywnych kroków lub ruchów wykonana przez oboje partnerów bezpośrednio przed podniesieniem. “Skomplikowany” jest definiowany jako składający się z wielu zróżnicowanych i połączonych ze sobą części.

• traktowane jako jedna cecha wejścia
• brane pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu
• jeśli tylko jeden z partnerów wykonuje tę cechę wejścia, nie jest ona uważana za cechę wejścia dla przyznania poziomu

Grupa 2
Wyraźnie widoczny element łączący wykonywany przez podnoszonego partnera w celu osiągnięcia i ustalenia pożądanej pozycji (nie należy brać pod uwagę, gdy podnoszony partner następnie wykonuje zmianę pozycji, poruszając się w sposób ciągły w różnych pozach przez cały czas trwania danego podnoszenia krótkiego)

• traktowane jako jedna cecha wejścia
• brane pod uwagę dla przyznania poziomu tylko dwa pierwsze razy kiedy jest wykonywane
• może być łączony z Grupą 5, jeśli nie ma przerwy w wykonaniu.

Grupa 3
Wejście z trudnej pozycji partnera podnoszącego (z wyjątkiem podnoszenia rotacyjnego)

1. z jazdy na jednej nodze
2. Mondo lub Ina Bauer na dowolnej krawędzi,
3. wszelkie trudne odmiany pozycji zgiętej w kolanie, takie jak przysiad z dwoma ugiętymi kolanami (uda przynajmniej równolegle do lodu) lub z jednym ugiętym kolanem (udo przynajmniej równolegle do lodu) i jedną nogą wyciągniętą w bok lub wypad (ang. Lunge – udo przynajmniej równolegle do lodu),
4. pistolet (ang. Shoot the Duck- udo przynajmniej równolegle do lodu), noga wolna wyciągnięta do przodu, tyłu lub w bok,
5. aby została przyznana jako cecha dla poziomu, trudna pozycja z Grupy 4 musi zostać osiągnięta przed opuszczeniem lodu przez partnera podnoszonego, a następnie musi być stale utrzymywana lub zmieniana bez żadnej pośredniej pozycji 

• każda podgrupa a., b., c. traktowana oddzielnie jako jedna cecha wejścia
• każda podgrupa a., b., c. jest brana pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu. Jakakolwiek drugie wykonanie cechy wejścia z tej samej podgrupy nie będzie brane pod uwagę dla przyznania poziomu

Grupa 4
Nieoczekiwane wejście bez widocznego przygotowania

• traktowane jako jedna cecha wejścia
• brane pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu. Powtórzone nieoczekiwane wejście nie będzie brane pod uwagę dla przyznania poziomu

Grupa 5
Cecha wejścia do podnoszenia rotacyjnego poprzez skok: 

• skok wykonany przez partnera podnoszonego  bez trzymania lub dotyku w powietrzu
  • traktowana jako jedna cecha wejścia
  • brana pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu. Powtórzone nieoczekiwane wejście nie będzie brane pod uwagę dla przyznania poziomu
  • można łączyć z cechami wejścia z grupy 2,  jeśli nie ma przerwy w wykonaniu

Grupa 6
Cecha wejścia do podnoszenia rotacyjnego dla poziomu 3 i 4:

• partner podnoszący jedzie na jednej nodze przez co najmniej jeden obrót przy wejściu do podnoszenia
  • traktowana jako jedna cecha wejścia
  • brana pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu
  • nie można łączyć z cechami wejścia z grupy 3 dla przyznania poziomu. 

Trudne wyjście z podnoszenia

Maksymalnie dwie cechy wyjścia z grup 1 i 2 lub 2 i 3 mogą być łączone i będą brane pod uwagę dla przyznania poziomu dla jednego elementu  (grupa 1 nie może być łączona z grupą 3)

Grupa 1
Ciągła kombinacja skomplikowanych i kreatywnych kroków lub ruchów wykonana przez oboje partnerów bezpośrednio przed podniesieniem. “Skomplikowany” jest definiowany jako składający się z wielu zróżnicowanych i połączonych ze sobą części.

• traktowane jako jedna cecha wyjścia
• brane pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu
• jeśli tylko jeden z partnerów wykonuje tę cechę wyjścia, nie jest ona uważana za cechę wyjścia dla przyznania poziomu

Grupa 2

Wyraźnie widoczny element łączący wykonywany przez podnoszonego partnera przed dotknięciem lodu (nie należy brać pod uwagę, gdy podnoszony partner wykonał zmianę pozycji, poruszając się w sposób ciągły w różnych pozach przez cały czas trwania danego podnoszenia krótkiego)

• traktowane jako jedna cecha wyjścia
• brane pod uwagę dla przyznania poziomu tylko dwa pierwsze razy kiedy jest wykonywane

Grupa 3

Trudna pozycja partnera podnoszącego inna niż ta używana podczas podnoszenia (z wyjątkiem podnoszenia rotacyjnego)

1. z jazdy na jednej nodze
2. Mondo lub Ina Bauer na dowolnej krawędzi,
3. wszelkie trudne odmiany pozycji zgiętej w kolanie, takie jak przysiad z dwoma ugiętymi kolanami (uda przynajmniej równolegle do lodu) lub z jednym ugiętym kolanem (udo przynajmniej równolegle do lodu) i jedną nogą wyciągniętą w bok lub wypad (ang. Lunge – udo przynajmniej równolegle do lodu),
4. pistolet (ang. Shoot the Duck- udo przynajmniej równolegle do lodu), noga wolna wyciągnięta do przodu, tyłu lub w bok,
5. aby została przyznana jako cecha dla poziomu, trudna pozycja z Grupy 3 musi zostać osiągnięta zanim partner podnoszony dotknie lodu, musi być również osiągnieta bez żadnej pośredniej pozycji 

• każda podgrupa a., b., c. traktowana oddzielnie jako jedna cecha wyjścia
• każda podgrupa a., b., c. jest brana pod uwagę dla przyznania poziomu tylko przy pierwszym wykonaniu. Jakakolwiek drugie wykonanie cechy wyjścia z tej samej podgrupy nie będzie brane pod uwagę dla przyznania poziomu

Dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego jedną ręką/ramieniem dla poziomu 3 i 4:

• partner podnoszący jedzie na jednej nodze przez co najmniej jeden obrót,
• partner podnoszący wykonuje jeden obrót na jednej nodze przy wejściu do podnoszenia,
• i/lub partner podnoszący znacząco zmienia poziom (położenie) nogi na której jedzie (kolana) ciągłym ruchem przez co najmniej trzy obroty,
• i/lub ramię partnera podnoszącego jest całkowicie odsunięte od ciała partnera podnoszącego z zachowaniem dystansu między partnerami przez co najmniej trzy obroty.

Dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego dla poziomu 3 i 4:

• partner podnoszący jedzie na jednej nodze przez co najmniej jeden obrót podczas wejścia, w trakcie lub podczas wyjścia z podnoszenia,
• partner podnoszący trzyma partnera podnoszonego jedną ręką/ramieniem, przy czym ramię partnera podnoszącego jest całkowicie wyprostowane, odsunięte od jego ciała z zachowaniem dystansu między partnerami przez co najmniej trzy obroty.

Poziomy trudności podnoszeń

Charakterystyka poziomów dla podnoszeń stacjonarnych, po prostej i po łuku

Poziom podstawowy	Partner podnoszony znajduje się z dala od lodu przez co najmniej 3 sekundy
Poziom 1	Jedna cecha z a., b., c.:  a. partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji: b. partner podnoszący utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy c. partner podnoszony był utrzymany ponad lodem przez co najmniej 5 sekund (w rozpoznanym rodzaju podnoszenia)
Poziom 2	Dwie cechy z a., b., c.:  a. partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy  lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji: b. partner podnoszący utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy c. cecha wejścia lub cecha wyjścia Cechy a. i/lub b. muszą być wykonane
Poziom 3	Trzy cechy z a., b., c., d.:  a. partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy  lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji: b. partner podnoszący utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy c. cecha(y) wejścia d. cecha(y) wyjścia Cechy a. i/lub b. muszą być wykonane
Poziom 4	Cztery cechy z a., b., c., d.:  a. partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy  lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji: b. partner podnoszący utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej 3 sekundy c. cecha(y) wejścia d. cecha(y) wyjścia Cechy a. i/lub b. muszą być wykonane

Charakterystyka poziomów dla podnoszeń rotacyjnych

Poziom podstawowy	Partner podnoszony znajduje się z dala od lodu przez co najmniej trzy obroty  i Partner podnoszący wykonuje co najmniej trzy obroty i  Partner podnoszony znajduje się z dala od lodu przez co najmniej trzy sekundy
Poziom 1	Opcja 1: partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej trzy obroty  lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji  i partner podnoszący wykonuje co najmniej trzy obroty Opcja 2: partner podnoszący wykonuje co najmniej cztery obroty
Poziom 2	Opcja 1: partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej cztery obroty lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji  i partner podnoszący wykonuje co najmniej cztery obroty Opcja 2: partner podnoszący wykonuje co najmniej pięć obrotów
Poziom 3	Opcja 1: partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej pięć obrotów lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji  i partner podnoszący wykonuje co najmniej pięć obrotów Opcja 2: partner podnoszący wykonuje co najmniej sześć obrotów i jedna z poniższych cecha wejścia cecha wyjścia dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego
Poziom 4	Opcja 1: partner podnoszony utrzymuje trudną pozycję przez co najmniej pięć obrotów lub partner podnoszony wykonuje zmiany pozycji  i partner podnoszący wykonuje co najmniej sześć obrotów i jedna z poniższych: cecha wejścia cecha wyjścia dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego Opcja 2: partner podnoszący wykonuje co najmniej sześć obrotów i dwie z poniższych cecha (y) wejścia cecha wyjścia dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego

Charakterystyka poziomów dla podnoszeń rotacyjnych – trzymanie jedną ręką / ramieniem

Poziom podstawowy	Partner podnoszący znajduje się w trzymaniu jedną ręką / ramieniem przez co najmniej trzy obroty na wejściu do podnoszenia
Poziom 1	Przynajmniej trzy obroty łącznie (wejście do podnoszenia i podnoszenie lub wyjście z podnoszenia)
Poziom 2	Przynajmniej trzy obroty łącznie (wejście do podnoszenia i podnoszenie i wyjście z podnoszenia)
Poziom 3	Przynajmniej trzy obroty (wejście do podnoszenia i podnoszenie i wyjście z podnoszenia) i dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego jedną ręką/ramieniem
Poziom 4	Przynajmniej trzy obroty (wejście do podnoszenia, podnoszenie, wyjście z podnoszenia) i dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego jedną ręką/ramieniem i cecha wejścia lub wyjścia lub Przynajmniej cztery obroty (wejście do podnoszenia, podnoszenie, wyjście z podnoszenia) i dodatkowa cecha podnoszenia rotacyjnego jedną ręką/ramieniem

Sekwencje twizzli

1. Sekwencja twizzli jest oceniana jako jeden element, po zsumowaniu wartości poziomów partnerki i partnera
2. Pierwsza wykonana sekwencja twizzli zostanie określony jako wymagana sekwencja twizzli (sekwencja twizzli sekwencyjnych w tańcu rytmicznym i sekwencja twizzli synchronicznych w tańcu dowolnym) i dla każdego partnera zostanie przyznany poziom lub brak poziomu, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie są spełnione. Pierwsza sekwencja ruchów twizzlowych wykonana po wymaganej sekwencji twizzli zostanie zidentyfikowana jako Choreograficzny Element Twizzlowy. Kolejne sekwencje twizzli nie będą identyfikowane.
3. Jeśli w trakcie wykonywania sekwencji twizzli nastąpi utrata kontroli z dodatkowym podparciem (np. potknięcie/dotknięcie lodu nogą wolną/stopą i/lub ręką(ami)) przez jednego lub obojga partnerów, a sekwencja twizzli nie zostanie przerwana, jej poziom zostanie obniżony o jeden za każdy błąd partnera. Jeśli podczas sekwencji twizzli zostaną wykonane więcej niż dwa niekontrolowane kroki, ten błąd jest uważany za przerwanie wykonania dla partnera, który popełnił błąd.
   1. Każda utrata kontroli skutkująca błędem do dwóch niekontrolowanych kroków jest traktowane jako potknięcie / dotknięcie lodu – obniża poziom o jeden.
   2. Więcej niż jeden niekontrolowany krok to przerwanie wykonania i wszelkie elementy/obroty od tego punktu nie są brane pod uwagę dla przydzielania poziomu.
4. Jeżeli upadek lub przerwa w wykonaniu nastąpi w dowolnej części sekwencji twizzli, element ten zostanie zidentyfikowany i przydzielony mu zostanie poziom zgodnie z wymaganiami spełnionymi przed upadkiem lub przerwą w wykonaniu, o ile spełnia wymagania dla poziomu podstawowego.
5. Jeśli u któregoś z partnerów nastąpi upadek lub przerwa w wykonaniu w dowolnej części pierwszego twizzla, element nie otrzymuje poziomu dla partnera, który popełnił błąd. Poziom drugiego partnera jest oceniany na podstawie tego, co zostało wykonane.
6. Jeżeli upadek lub przerwa w wykonaniu wystąpi u obojga partnerów podczas jakiejkolwiek części przed osiągnięciem wymagań dla poziomu podstawowego, element jest ignorowany.
7. Jeśli jakakolwiek część pierwszych dwóch twizzli będzie wykonana jako piruet lub obrót trójkowy, jego poziom zostanie obniżony:
   1. o jeden poziom, jeśli jeden z dwóch twizzli będzie wykonany jako piruet lub obrót trójkowy (rozpatrywane osobno dla każdego partnera),
   2. o dwa poziomy, jeśli oba twizzle będą wykonane jako piruet lub obrót trójkowy (rozpatrywane osobno dla każdego partnera).
8. Krawędź wejściowa do żadnego z twizzli nie może rozpoczynać się od stania w miejscu, w przeciwnym razie poziom zostanie obniżony o jeden na zatrzymanie (rozpatrywane osobno dla każdego partnera). 
9. Jeżeli nastąpi zatrzymanie podczas wykonywania kroków łączących pomiędzy twizzlami, poziom zostanie obniżony o jeden na każdego partnera
10. Jeśli między wymaganymi sekwencjami twizzli jest więcej niż maksymalna lub mniej niż minimalna dozwolona liczba kroków, poziom zostanie obniżony o jeden (rozpatrywane osobno dla każdego partnera). 
11. Jeśli partnerzy dotykają się w dowolnym momencie podczas sekwencji twizzli gdy nie jest to dozwolone, poziom zostanie obniżony o jeden na każdego partnera.

Trudne cechy sekwencji twizzli

Grupa A (górna część ciała i dłonie łącznie z nadgarstkami)

• łokieć (łokcie) co najmniej na poziomie barków lub wyżej. Łokieć (łokcie) może(gą) znajdować się nad głową, na tym samym poziomie co głowa lub poniżej głowy. Ręce nie dotykają żadnej części ramion
• wyraźny ciągły ruch ramienia (ramion)
• dłonie stykające się za plecami i odciągnięte od ciała
• dłonie stykające się z przodu, odciągnięte od ciała, z wyprostowanymi ramionami
• rdzeń ciała jest przesunięty poza oś pionową

Grupa B (noga jadąca i noga wolna):

• pozycja Coupée z przodu, z boku lub z tyłu, z nogą wolną w kontakcie z nogą jadącą w pozycji otwartej biodra co najmniej pod kątem 45 stopni,
• trzymanie płozy lub buta nogi wolnej,
• noga wolna skrzyżowana za nogą jadącą i blisko lodu,
• noga wolna wyprostowana lub zgięta pod kątem większym niż 45 stopni od wewnętrznej strony uda do osi pionowej;
• pozycja siedząca (co najmniej 90 stopni między udem a łydką nogi jadącej),
• zmiana poziomu nogi jadącej (kolana) ciągłym ruchem falowym (góra/dół).

Grupa C (wzór, wejście, wyjście):

• trzeci twizzel z co najmniej trzema obrotami, wykonany poprawnie, rozpoczęty inną krawędzią wejściową niż pierwsze dwa twizzle i poprzedzony maksymalnie jednym krokiem dla sekwencji twizzli sekwencyjnych i sekwencji twizzli synchronicznych,
• wejście do pierwszego lub drugiego twizzla ze skoku tanecznego (krawędź wejściowa do twizzla będzie określona przez krawędź lądowania po skoku tanecznym),
• dwa twizzle wykonywane na jednej nodze bez zmiany nogi, bez ograniczeń w obrotach lub ruchach wykonywanych na jednej nodze pomiędzy wymaganymi twizzlami w tańcu rytmicznym oraz pomiędzy drugim a trzecim twizzlem w tańcu rytmicznym i dowolnym,
• sekwencja twizzli wykonywanych bezpośrednio po krokach / elementach wejściowych, które są co najmniej jednym z następujących: kreatywne, trudne, złożone, nieoczekiwane. (Mogą się różnić w zależności od partnera.)

Dodatkowe uwagi

• Wybrana cecha dodatkowa z grup A i B zostanie uznana dla przyznania poziomu, jeśli zostanie w pełni osiągnięta i ustabilizowana:
  • w pierwszej połowie obrotu twizzla i
  • utrzymana do momentu, gdy liczba obrotów potrzebnych dla danego poziomu zostanie w pełni zakończona (dwa obroty dla poziomu 2, trzy obroty dla poziomu 3, cztery obroty dla poziomu 4).
• Nie ma ograniczeń co do obrotów lub ruchów wykonywanych na jednej nodze podczas zmiany nogi lub kroków pomiędzy wymaganymi twizzlami. Dozwolona jest dowolna liczba obrotów łączących po obrotach twizzlowych branych pod uwagę przy obliczaniu poziomu, w tym dodatkowe pojedyncze twizzle.
• Ta sama wybrana dodatkowa cecha będzie brana pod uwagę dla przyznania poziomu dla każdego partnera, gdy jest wykonywana jednocześnie przez obu partnerów. Wszelkie błędy są oceniane dla każdego partnera osobno.
• Jeśli między drugim a trzecim twizzlem w sekwencji twizzli jest wykonywany więcej niż jeden krok, trzeci twizzle nie jest już brany pod uwagę dla przyznania poziomu jako cecha grupy C.
• W sekwencji twizzli, aby osiągnąć cechę z grupy C „dwa twizzle wykonywane na jednej nodze bez zmiany nogi, bez ograniczeń w obrotach lub ruchach wykonywanych na jednej nodze pomiędzy wymaganymi twizzlami” muszą być wykonane trzy kompletne obroty podczas twizzli bezpośrednio następujące po tej cesze. To samo wymaganie ma zastosowanie, jeśli cecha „C” jest wykonywana między pierwszym i drugim twizzlem, jak również między drugim i trzecim twizzlem. Jeśli dodatkowo trzeci twizzle zostanie wykonany z co najmniej trzema obrotami oraz zostanie wykonany poprawnie, wówczas Panel Techniczny powinien uznać to za kolejną cechę „C” dla poziomu. W takim przypadku para otrzyma dwie cechy „C” za poziom.

Poziomy trudności twizzli

Poziom podstawowy	Co najmniej jeden obrót w każdym z dwóch twizzli
Poziom 1	Co najmniej dwa obroty w każdym z dwóch twizzli i co najmniej jedna dodatkowa cecha
Poziom 2	Inna krawędź wejściowa i inny kierunek obrotu dla dwóch twizzli i co najmniej dwa obroty w każdym z dwóch twizzli i co najmniej dwie dodatkowe cechy
Poziom 3	Inna krawędź wejściowa i inny kierunek obrotu dla dwóch twizzli i co najmniej trzy obroty w każdym z dwóch twizzli i co najmniej trzy dodatkowe cechy z dwóch różnych grup lub co najmniej trzy dodatkowe cechy z trzech różnych grup
Poziom 4	Inna krawędź wejściowa i inny kierunek obrotu dla dwóch twizzli i co najmniej cztery obroty w każdym z dwóch twizzli i co najmniej cztery dodatkowe cechy z trzech różnych grup

Sekwencje kroków

1. Pierwsza wykonana sekwencja kroków z wymaganej grupy zostanie zidentyfikowana jako wymagana sekwencja kroków tej grupy i otrzyma poziom lub zostanie zignorowana, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie zostaną spełnione. Kolejne sekwencje kroków tej grupy i sekwencje kroków grupy, które nie są zgodne z wymaganymi elementami tańca rytmicznego lub dowolnego, nie będą identyfikowane. Gdy zostanie wykonany nieprawidłowy element niezgodny z wymaganiami (taki jak sekwencja kroków po kole [CiSt] zamiast po linii prostej / po przekątnej MiSt/DiSt), zajmie on miejsce na liście elementów i nie otrzyma żadnej wartości, ale nie będzie zastosowane odjęcie. Np. CiSt*.
2. Jeśli w trakcie sekwencji kroków zostaną wykonane piruet(y) i / lub podnoszenie(a)  (w tym ChSt), gdy nie jest to dozwolone, takie piruet(y) i / lub podnoszenie(a) zostaną zidentyfikowane jako element(y) dodatkowy(e) (oznaczenie ExEl) i zostanie zastosowane odjęcie, np. ChSt1+ExEl.
3. Jeżeli upadek lub przerwa w wykonaniu nastąpi podczas rozpoczęcia lub w trakcie sekwencji kroków i sekwencja zostanie natychmiast wznowiona, element zostanie zidentyfikowany i otrzyma poziom zgodnie z wymaganiami spełnionymi przed i po upadku lub przerwie w wykonaniu, lub zostanie zignorowany, jeśli wymagania dla poziomu podstawowego nie są spełnione.
4. Udział procentowy kroków dla sekwencji kroków jest oceniany na podstawie całego wzoru wykonanego według określonego kształtu, tj. linia prosta, kształt koła, serpentyna, przekątna itp.
5. Sekwencja Kroków (Styl B) jest oceniana jako jeden element po zsumowaniu wartości bazowych dla poziomów partnerki i partnera, a następnie dodawane jest GOE.
6. Sekwencja kroków w charakterze tańca obowiązkowego [PSt] (Styl D) jest oceniana jako jeden element z połączonymi poziomami dla obu partnerów.
7. W sekwencji kroków w charakterze tańca obowiązkowego [PSt] (styl D), jeśli partnerzy nie pozostają w trzymaniu/kontakcie/dotyku przez cały czas, nawet podczas zmian trzymania i dozwolonych zatrzymań (z wyjątkiem wykonywania twizzli jako elementów łączących), poziom zostanie obniżony o jeden na element. Ta reguła nie ma zastosowania w przypadku utraty kontaktu w wyniku upadku.
8. W sekwencji kroków w charakterze tańca obowiązkowego [PSt] (Styl D) — Każdy partner musi wykonać dwa różne trudne obroty spośród następujących: Zwrot z wejścia tyłem (ang. Back Entry Rocker), Zwrot odwrotny (ang. Counter), Trójka odwrotna (ang. Bracket) i Mohawk na krawędzi zewnętrznej (ang. Forward Outside Mohawk). Tylko pierwsze dwie próby różnych trudnych obrotów na partnera wybrane spośród powyższych są brane pod uwagę przy ustalaniu poziomu. Dodatkowe próby tego samego trudnego obrotu są ignorowane. Dwa trudne obroty z powyższych mogą być wykonywane w tym samym czasie przez oboje partnerów. Jeśli inne dwa trudne obroty są wykonywane w tym samym czasie przez oboje partnerów, nie są one brane pod uwagę dla ustalania poziomu dla żadnego z partnerów.
9. Trzymanie, które ma być rozważone dla przydzielenia poziomu, musi zostać rozpoznane z grupy trzymań.

Rodzaje trudnych obrotów: Bracket (trójka odwrotna), Rocker (zwrot), Counter (zwrot odwrotny), Choctaw,  Mohawk przodem zewnątrz, Twizzle (Twizzle z jednym obrotem – pojedyncze twizzle dla poziomu 1 i 2 lub twizzle z dwoma obrotami – podwójne twizzle dla poziomów 1 – 4), wykonane na wyraźnych i rozpoznawalnych krawędziach i zgodnie z definicją twizzli.

Trzymania taneczne (lub odmiany): Pozycja Kiliana, pozycja walca(zamknięta) (lub tango (zewnętrzna)) i pozycja foxtrota (otwarta). Aby trzymanie lub jego odmiana było brane pod uwagę przy ustalaniu poziomu, musi być ustabilizowane.

Zmiana trzymania: aby mogła zostać wzięta pod uwagę przy ustalaniu poziomu, zmiana trzymania musi być wyraźna (np. z pozycji walca na ozycję fokstrota lub z pozycji walca na pozycję Kiliana lub z pozycji fokstrota na pozycję tango, ale nie z pozycji walca na pozycję tango lub z pozycji walca na trzymanie ręka w rękę twarzą do siebie) i każde trzymanie musi być ustabilizowane.

Przerwanie: Sekwencja kroków nie może zostać przerwana na więcej niż określony procent całości wzoru, czy to przez potknięcia, upadki, czy z jakiegokolwiek innego powodu.

Poziomy trudności sekwencji kroków

Styl sekwencji kroków: Poziom trudności sekwencji kroków zostanie określony zgodnie z następującą charakterystyką poziomów:

• taniec rytmiczny Jedna sekwencja kroków bez trzymania: Styl B
• taniec rytmiczny, jedna sekwencja kroków w stylu tańca obowiązkowego (PSt): styl D

Charakterystyka poziomów sekwencji kroków Styl B: (oceniana jako jeden element z osobnymi poziomami dla każdego partnera)

Praca nóg dla sekwencji kroków w stylu B: Praca nóg dla każdego partnera, obejmuje różne typy trudnych obrotów (tylko pierwsza próba trudnego obrotu jest brana pod uwagę przy ustalaniu poziomu).
W przypadku poziomu 3 i 4, jeśli twizzle jest włączone w sekwencję, muszą być wykonane z co najmniej dwoma obrotami – podwójne twizzle

Wymagania	Poziom podstawowy	Poziom 1	Poziom 2	Poziom 3	Poziom 4
Przerwanie	Nie więcej niż 50% wzoru łącznie	Nie więcej niż 50% wzoru łącznie	Nie więcej niż 25% wzoru łącznie	Nie więcej niż 10% wzoru łącznie	Bez przerwań
Praca nóg		przynajmniej jeden rodzaj trudnego obrotu	przynajmniej trzy rodzaje trudnych obrotów	przynajmniej cztery rodzaje trudnych obrotów	przynajmniej pięć rodzajów trudnych obrotów
Ustabilizowane trzymania taneczne (tylko taniec dowolny)		przynajmniej jedno trzymanie taneczne	przynajmniej dwa trzymania taneczne	przynajmniej trzy trzymania taneczne	przynajmniej trzy trzymania taneczne
Wielokierunkowość				obroty w wielu kierunkach	obroty w wielu kierunkach
Kroki / Obroty					wszystkie kroki/obroty wykonane czysto w 100%

Charakterystyka poziomów sekwencji w stylu tańca obowiązkowego Styl D: (oceniana jako jeden element z połączonymi poziomami dla każdego partnera)

Praca nóg dla sekwencji kroków w stylu tańca obowiązkowego  styl D: Praca nóg dla każdego partnera, obejmuje łącznie cztery różne typy trudnych obrotów – dwa różne trudne obroty na każdego partnera i dwa różne obroty z następujących: Zwrot z wejścia tyłem (ang. Back Entry Rocker), Zwrot odwrotny (ang. Counter), Trójka odwrotna (ang. Bracket) i Mohawk na krawędzi zewnętrznej (ang. Forward Outside Mohawk). (Tylko pierwsza próba trudnego obrotu z powyższych jest brana pod uwagę przy ustalaniu poziomu). Dwa trudne obroty z powyższych mogą być wykonane w tym samym czasie przez oboje partnerów.

Wymagania	Poziom podstawowy	Poziom 1	Poziom 2	Poziom 3	Poziom 4
Przerwanie	Nie więcej niż 50% wzoru łącznie	Nie więcej niż 50% wzoru łącznie	Nie więcej niż 25% wzoru łącznie	Nie więcej niż 10% wzoru łącznie	Bez przerwań
Praca nóg		przynajmniej jeden rodzaj trudnego obrotu	przynajmniej dwa rodzaje trudnych obrotów	przynajmniej trzy rodzaje trudnych obrotów	przynajmniej cztery rodzajów trudnych obrotów
Ustabilizowane trzymania taneczne (tylko taniec dowolny)		przynajmniej jedno trzymanie taneczne	przynajmniej jedno trzymanie taneczne	przynajmniej dwa trzymania taneczne	przynajmniej trzy trzymania taneczne
Kroki / Obroty					wszystkie kroki/obroty wykonane czysto w 100%

Sekwencja obrotów na jednej nodze

1. Sekwencja obrotów na jednej nodze jest oceniana jako jeden element z poziomami dla każdego partnera
2. Sekwencja obrotów na jednej nodze składa się z trudnych obrotów wykonywanych na jednej nodze przez oboje partnerów, bez trzymania/dotyku/kontaktu i musi być rozpoczęta od pierwszego trudnego obrotu w tym samym czasie. Dodatkowe trudne obroty nie muszą być wykonywane w tym samym czasie. Jest oceniana jako jeden element z poziomami dla każdego partnera.  Jeśli pierwszy trudny obrót nie zostanie wykonany w tym samym czasie przez oboje partnerów poziom sekwencji zostanie obniżony o jeden na partnera.
3. Jeśli podczas wykonywania sekwencji nastąpi utrata kontroli przy dodatkowym podparciu (dotknięcie nogą wolną /stopą i/lub ręką(ami), a sekwencja trwa nieprzerwanie, jej poziom zostanie obniżony o jeden za każdy błąd partnera.
4. Jeśli upadek lub przerwa w wykonaniu przez któregokolwiek z partnerów nastąpi na krawędzi wejścia do pierwszego trudnego obrotu, element nie otrzymuje poziomu dla partnera, który popełnił błąd. Poziom drugiego partnera jest oceniany na podstawie tego, co zostało wykonane.
5. Jeśli upadek lub przerwa w wykonaniu nastąpi podczas wykonywania sekwencji i zostanie ona natychmiast wznowiona, element zostanie zidentyfikowany i partner (partnerzy) który popełnił błąd otrzyma poziom zgodnie z wymaganiami spełnionymi przed upadkiem lub przerwą w wykonaniu lub brak poziomu, jeśli nie są spełnione wymagania poziomu podstawowego. Poziom drugiego partnera jest oceniany na podstawie tego, co zostało wykonane.
6. Jeśli upadek lub przerwa w wykonaniu nastąpi podczas którejkolwiek części sekwencji, zanim wymagania dla poziomu podstawowego zostaną osiągnięte, element zostanie zignorowany.
7. Jeśli partnerzy nawiążą kontakt w sekwencji obrotów na jednej nodze, poziom zostanie obniżony o jeden na każdego partnera.

Rodzaje trudnych obrotów: Bracket (trójka odwrotna), Rocker (zwrot), Counter (zwrot odwrotny),  Twizzle (Twizzle z jednym obrotem – pojedyncze twizzle dla poziomu 1 i 2 lub twizzle z dwoma obrotami – podwójne twizzle dla poziomów 1 – 4), wykonane na wyraźnych i rozpoznawalnych krawędziach i zgodnie z definicją twizzli.

Uwaga: Błąd w jakiejkolwiek części obrotu spowoduje, że obrót nie zostanie wzięty pod uwagę przy ustalaniu poziomu. Dotyczy to również błędu w jakiejkolwiek części twizzli lub twizzli podwójnych, cały twizzel nie jest brany wówczas pod uwagę przy ustalaniu poziomu. Na przykład – jeśli para wykona podwójny twizzle jako trudny obrót i popełni błąd w wykonaniu w którejkolwiek części obrotu , nie będzie on uznawany nawet za  pojedynczy twizzel.

Charakterystyka poziomów sekwencji obrotów na jednej nodze

• Tylko pierwsza próba trudnego obrotu jest brana pod uwagę przy określaniu poziomu.
• W przypadku poziomu 3 i 4, jeśli twizzle są włączone w sekwencję, muszą być wykonane z co najmniej dwoma obrotami – podwójne twizzle

Poziom podstawowy (dla każdego partnera osobno)	Wykonano co najmniej jeden rodzaj obrotu na jednej nodze
Poziom 1 (dla każdego partnera osobno)	Poprawnie wykonano jeden rodzaj obrotu na jednej nodze
Poziom 2 (dla każdego partnera osobno)	Poprawnie wykonano dwa rodzaje obrotów na jednej nodze
Poziom 3 (dla każdego partnera osobno)	Poprawnie wykonano trzy rodzaje obrotów na jednej nodze
Poziom 4 (dla każdego partnera osobno)	Poprawnie wykonano wszystkie cztery rodzaje obrotów na jednej nodze i cała sekwencja jest wykonana czysto w 100%

Elementy choreograficzne

1. Żaden element/ ruch choreograficzny połączony z innym elementem wymaganym jako cecha wejścia lub wyjścia nie będzie uznawany przez Panel Techniczny za wymagany element/ruch choreograficzny . Panel techniczny będzie traktował to wyłącznie jako cechę wejścia i/lub wyjścia.
2. Tylko pierwsza wykonana wymagana liczba różnych elementów choreograficznych zostanie zidentyfikowana jako wymagane elementy choreograficzne.
3. Jeśli podczas wykonywania dowolnego elementu choreograficznego wystąpią niedozwolone elementy/ruchy/pozycje, zostanie zastosowane odjęcie za niedozwolone elementy/ruchy/pozycje a element otrzyma dodatkowe oznaczenie “!” pod warunkiem że element choreograficzny spełnia minimalne warunki do zidentyfikowania.
4. Dla każdego elementu choreograficznego określono minimalne wymagania. Element choreograficzny zostanie zidentyfikowany natychmiast po spełnieniu tego minimalnego wymogu. Element choreograficzny zostaje potwierdzony, gdy tylko (inne) wymagania dotyczące elementu zostaną spełnione (patrz tabela poniżej)
5. Jeżeli minimalne wymagania nie zostaną osiągnięte, element zostanie zignorowany i nie zablokuje miejsca na liście elementów.
6. Jeżeli element zostanie potwierdzony ale został wykonany z błędem i/lub nie spełnia poniższych wymagań, otrzymuje oznaczenie “!” które oznacza redukcję GOE o 2 punkty.

Z uwagi na dużą zawartość aby odczytać całość poniższej tabeli na mniejszych urządzeniach należy przesunąć w lewo/prawo tabelę lub suwak na dole.