Poziomy trudności dla solistów, solistek
Poziomy trudności oraz wskazówki do przyznawania Oceny Jakości Wykonania (GOE) aktualizacja na sezon 2024/2025 – Komunikat ISU nr 2623
Tekst oznaczony kursywą oznacza zawsze zmiany wprowadzone w przepisach w stosunku do poprzednich wytycznych.
Wymagana liczba cech:
- jedna dla poziomu 1,
- dwie dla poziomu 2,
- trzy dla poziomu 3,
- cztery dla poziomu 4
Sekwencje kroków – cechy poziomów trudności
- Minimalna różnorodność (Poziom 1), prosta różnorodność (Poziom 2), różnorodność (Poziom 3), złożoność (Poziom 4) trudnych obrotów i kroków przez całą sekwencję (obowiązkowe).
- Minimalna różnorodność: sekwencja zawiera co najmniej pięć trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Prosta różnorodność: sekwencja zawiera co najmniej siedem trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Różnorodność: sekwencja zawiera co najmniej dziewięć trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Złożoność: sekwencja zawiera co najmniej jedenaście trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Obroty w każdym kierunku (lewo i prawo) z pełną rotacją ciała, pokrywające przynajmniej 1/3 całego rysunku sekwencji dla każdego kierunku rotacji.
- Zastosowanie ruchów ciała przez co najmniej 1/3 rysunku sekwencji.
- Zastosowanie ruchów ciała oznacza wyraźne użycie na co najmniej 1/3 całego rysunku sekwencji ruchów ramion, głowy, tułowia, bioder i nóg mających wpływ na równowagę głównej osi ciała.
- Dwie różne kombinacje trzech trudnych obrotów na różnych nogach, płynnym ruchem w trakcie sekwencji. Tylko jeden trudny obrót może być powtórzony w dwóch kombinacjach.
- Dwie różne kombinacje trudnych zwrotów są uznawane za takie same jeśli składają się z tych samych obrotów wykonanych w tej samej kolejności, na tej samej krawędzi i na tej samej nodze.
- Przykład poprawnej kombinacji obrotów:
- Pierwsza kombinacja: trójka odwrotna (ang. bracket), zwrot odwrotny (ang. counter), pętla (ang. loop). Druga kombinacja: zwrot (ang. rocker) , zwrot odwrotny (ang. counter), twizzle. W tym przykładzie powtarzany jest tylko zwrot odwrotny.
- Przykład nieprawidłowej kombinacji obrotów:
- Pierwsza kombinacja: zwrot (ang. rocker), zwrot odwrotny (ang. counter), twizzle. Druga kombinacja: trójka odwrotna (ang. bracket), zwrot odwrotny (ang. counter), twizzle. W tym przykładzie powtarzane są dwa różne obroty (zwrot odwrotny i twizzle), a pętla nie jest w ogóle używana.
Piruety choreograficzne
Piruet choreograficzny to piruet, który wzmacnia choreografię programu i jest dopasowany do muzyki. Piruet choreograficzny musi trwać minimum 3 obroty, przy czym dozwolone są dowolne pozycje podstawowe i niepodstawowe. Zmiana nogi jest opcjonalna i można ją wykonać kilka razy podczas trwania piruetów. Jeżeli piruet choreograficzny nie może zostać zidentyfikowany przez Panel Techniczny, za piruet choreograficzny zostanie uznany trzeci wykonany piruet. Element ten ma stałą wartość bazową i będzie oceniany wyłącznie przez sędziów w GOE. *
Pozycje w piruecie choreograficznym nie będą brane pod uwagę jako wykorzystane w innych piruetach programu.
Wszystkie piruety – cechy poziomów trudności
- Trudne odmiany (liczone tyle razy ile są wykonane z ograniczeniami podanym poniżej):
- Trudną odmianą jest ruch części ciała/nogi/ramienia/ręki/głowy, który wymaga większej siły fizycznej lub elastyczności i ma wpływ na równowagę korpusu ciała.
- Każda trudna odmiana musi być utrzymana przez dwa obroty, aby została zaliczona.
- Tylko te odmiany mogą zwiększyć poziom.
- Istnieje 11 kategorii trudnych odmian:
- Pozycja wagi: trzy kategorie w zależności od kierunku linii barków:
- (CF) Camel Forward: linia ramion równoległa do lodu
- (CS) Camel Sideways: linia ramion skręcona do pozycji pionowej
- (CU) Camel Upward: linia ramion skręcona bardziej niż do pozycji pionowej
- Pozycja siadana: trzy kategorie w zależności od pozycji nogi wolnej:
- (SF) Siadany do przodu: wolna noga do przodu
- (SS) Siadany bokiem: wolna noga bokiem
- (SB) Siadany tyłem: wolna noga z tyłu
- Pozycja odchylana: trzy kategorie w zależności od pozycji tułowia:
- (UF) Odchylany do przodu: tułów pochylony do przodu
- (USA) Odchylany pionowo prosto lub na boki: tułów prosto do góry lub na boki
- (UB) Odchylany Biellmann: w pozycji Biellmann
- Pozycja stana: (UL)
- Pozycje niepodstawowe: (NBP)
- Pozycja wagi: trzy kategorie w zależności od kierunku linii barków:
- Wiatrak (ang. windmill – illusion) – będzie uznawany jako trudny element dla uzyskania cechy poziomu tylko jeżeli zostanie wykonany jako bliski szpagatu (co najmniej 135 stopni). Może być przyznany jako cecha dla piruetu tylko raz w programie. Kiedy wiatrak jest używany jako trudne wyjście, musi być wykonany na nodze na której jest kręcony piruet.
- Zmiana nogi wykonana przez skok:
- będzie zaliczona jako cecha tylko wtedy, gdy zawodnik osiągnie pozycję podstawową w ciągu pierwszych dwóch obrotów po wylądowaniu.
- Skok nie ma wymagań co do pozycji w powietrzu, ale musi to być wyraźny skok. Skok jest uważany za cechę poziomu tylko wtedy, gdy „wymaga znacznej siły”.
- Skok w trakcie piruetu bez zmiany nogi:
- W każdym piruecie wyraźny skok rozpoczęty i wylądowany na tej samej nodze będzie zaliczony jako cecha tylko wtedy, gdy zawodnik osiągnie pozycję podstawową w ciągu pierwszych dwóch obrotów po wylądowaniu.
- Skok nie ma wymagań co do pozycji w powietrzu, ale musi to być wyraźny skok. Skok jest uważany za cechę poziomu tylko wtedy, gdy „wymaga znacznej siły”.
- Skok można wykonać nawet przed wymaganą minimalną liczbą obrotów w piruecie, aby można go było uznać za funkcję zarówno w programie krótkim, jak i dowolnym.
- Trudna zmiana pozycji na tej samej nodze:
- Zmiana z pozycji podstawowej do innej pozycji podstawowej bez ustalenia pozycji innej niż podstawowa, wymagająca znacznej siły, zręczności i kontroli oraz mająca wpływ na możliwość wykonania zmiany pozycji. Ciągły ruch musi być wykonywany przez całą zmianę. Może nie zawierać skoku w celu wykonania zmiany. Podstawowe pozycje przed i po zmianie muszą być utrzymane przez dwa obroty.
- Trudne wejście do piruetu:
- Wejście jest definiowane jako przygotowanie bezpośrednio poprzedzające piruet i może obejmować początkową fazę piruetu. Trudne wejście musi mieć znaczący wpływ na równowagę, kontrolę oraz wykonanie piruetu i musi być wykonane na nodze rozpoczynającej piruet.
- Trudne wyjście z piruetu:
- Wyjście z piruetu jest definiowane jako ostatnia faza piruetu i obejmuje fazę bezpośrednio po nim.
- Trudne wyjście: każdy ruch lub skok, który znacznie utrudnia wyjście. Wyjście musi mieć znaczący wpływ na równowagę, kontrolę i wykonanie piruetu.
- Trudne wejście i trudne wyjście to dwie różne cechy. Aby otrzymać punkty za obie cechy, muszą być one wykonane w dwóch różnych piruetach, a ruchy muszą mieć różny charakter.
- Wyraźna zmiana krawędzi w piruecie siadanym (tylko z tyłem wewnątrz na przodem zewnątrz), w pozycji wagi, z odchyleniem tułowia, w pozycji Biellmann lub trudnym wariancie piruetu stanego:
- Wyraźna zmiana krawędzi może być zaliczona jako cecha tylko wtedy, gdy występują co najmniej dwa ciągłe obroty na jednej krawędzi, po których następują co najmniej dwa ciągłe obroty na drugiej krawędzi w tej samej pozycji.
- Zmiana krawędzi liczy się jako cecha, która może podnieść poziom tylko raz w piruecie w programie krótkim i raz w piruecie w programie dowolnym .
- Piruet kręcony w obu kierunkach (zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara lub odwrotnie) następujących bezpośrednio po sobie w piruecie siadanym i w pozycji wagi lub w kombinacji obu pozycji:
- Wymagane są minimum trzy obroty w każdym kierunku, a pozycja przed i po zmianie kierunku musi być utrzymana przez co najmniej dwa obroty.
- Obrót wykonany w obu kierunkach (zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) jest traktowany jako jeden obrót.
- Wyraźne przyspieszenie w piruecie siadanym, w pozycji wagi, z odchyleniem tułowia, w pozycji Biellmann lub trudnym wariancie piruetu stanego (z wyjątkiem piruetu ze skrzyżowanymi nogami):
- Po ustaleniu pozycji w piruecie wyraźny wzrost prędkości będzie traktowany jako cecha poziomu.
- Nie obowiązuje jako cecha, jeżeli wzrost prędkości następuje podczas przechodzenia z jednej pozycji bazowej do innej pozycji bazowej.
- Co najmniej osiem obrotów bez zmiany pozycji, nogi lub krawędzi (piruet w pozycji wagi, z odchyleniem tułowia, trudna odmiana dowolnej bazowej pozycji lub tylko w kombinacji – w pozycji, która nie jest podstawowa:
- liczy się jako cecha tylko raz na program, w pierwszym piruecie w którym zostanie pomyślnie wykonywana
- Trudna odmiana skoku do piruetu:
- może być uznana jako cecha poziomu, gdy skok jest wyraźnie widoczny i pozycja w locie jest naprawdę trudna. Zamierzona pozycja podstawowa musi zostać osiągnięta w ciągu pierwszych dwóch obrotów po wylądowaniu.
- Trudny skok do piruetu siadanego może obejmować, ale nie ogranicza się do: pełna pozycja siedząca w powietrzu (z pełną kontrolą wysokości i ruchu) lub otwarta pozycja motyla w powietrzu, przyjmowanie pozycji siedzącej natychmiast po wylądowaniu;
- Trudny skok do piruetu w pozycji wagi może obejmować, ale nie ogranicza się do: wyraźna pozycja motyla lub prawie pozycja prawie szpagatu w powietrzu. Zwykłe wejście do skoku w pozycji wagi nie blokuje możliwości zaliczenia trudnego skoku do piruetu jako cechy.
- Trudna cecha powiązana z trzymaniem płozy:
- użycie płozy w sposób mający istotny wpływ na równowagę, kontrolę i wykonanie rotacji. Funkcję tę należy wykonać w piruecie w pozycji wagi, siadanym lub z odchyleniem tulowia i można ją osiągnąć na przykład poprzez obrót na pięcie lub czubku ostrza.
- Dodatkowa cecha dla piruetu z odchyleniem tułowia: Jedna wyraźna zmiana pozycji z odchylenia do tyłu do odchylenia do boku lub odwrotnie, co najmniej dwa obroty w każdej pozycji (liczy się również jeśli piruet z odchyleniem tułowia jest częścią innego piruetu.
- Dodatkowa cecha dla piruetu z odchyleniem tułowia: Pozycja Biellmann po pozycji z odchyleniem tułowia ( w programie krótkim – po ośmiu obrotach w piruecie z odchyleniem tułowia).
Cechy 2-9, 11-14 liczy się tylko raz w trakcie wykonywanego programu (pierwsza próba wykonania).
Cecha 10 liczy się tylko raz na program (w pierwszym piruecie w którym jest prawidłowo wykonana, jeśli w tym piruecie osiem obrotów jest wykonanych na obu nogach jakiekolwiek z tych wykonań będzie oceniane korzystnie dla zawodnika).
Każda z kategorii trudnych odmian podstawowych pozycji liczy się tylko raz na program (pierwsza próba wykonania). Trudna odmiana pozycji, która nie jest podstawowa liczy się tylko raz na program, tylko w kombinacji piruetów (pierwsza próba wykonania).
W każdym piruecie tylko dwie trudne odmiany są liczone dla cech poziomu.
W każdym piruecie ze zmianą nogi maksymalna liczba cech osiągalna na jednej nodze to dwie.
Cecha wraz z wykonaną pozycją:
Aby cecha liczyła się w jakimkolwiek piruecie, nie może być wykonana razem z trudną odmianą. Na przykład, trudna zmiana pozycji wykonana poprzez zmianę pozycji z pozycji siadanej na trudną pozycję wagi nie jest liczona, jeśli zawodnik we wcześniejszym piruecie w tym samym programie miał trudną pozycję wagi w skoku do piruetu w pozycji wagi.
Aby dowolny piruet otrzymał poziom 4, musi otrzymać jedną z następujących cech:
- Trudna zmiana pozycji na tej samej nodze
- Trudne wyjście
- Wyraźna zmiana krawędzi
- Oba kierunki bezpośrednio po sobie w piruecie siadanym, w pozycji wagi, z odchyleniem tyłowia i trudnej odmianie pozycji stanej
- Wyraźny wzrost prędkości
- Trudna odmiana skoku do piruetu
Oznaczenie “V” w piruetach
- Wymagany jest wyraźnie widoczny skok do piruetu (bez zmiany nogi i tylko w jednej pozycji) w programie krótkim i dowolnym. Znak „V” przy nazwie elementu wskazuje że ten wymóg nie został spełniony (np. FCSp1V – piruet w pozycji wagi, poziom 1, niewyraźny skok do piruetu).
- Wartości bazowe kombinacji piruetów z tylko dwiema podstawowymi pozycjami (z co najmniej dwoma obrotami każda) również mają oznaczenie V tabeli SOV.
- Wszystkie piruety ze zmianą nogi muszą mieć trzy obroty na każdej nodze. W programie krótkim, jeśli ten warunek nie jest spełniony, piruet otrzyma „Brak wartości”. W programie dowolnym znak „V” oznacza, że ten wymóg nie jest spełniony. Podstawowe wartości piruetów ze znakiem „V” są wymienione w tabeli SOV.
- Piruet w jednej pozycji ze zmianą nogi musi mieć dwa obroty w podstawowej pozycji na każdej nodze. W programie krótkim, jeśli ten warunek nie jest spełniony, piruet otrzyma „Brak wartości”. W programie dowolnym znak „V” oznacza, że ten wymóg nie jest spełniony. Podstawowe wartości piruetów ze znakiem „V” są wymienione w tabeli SOV.
Poziomy trudności dla par sportowych
Liczba cech: jedna (1) dla poziomu 1, dwie (2) dla poziomu 2, trzy (3) dla poziomu 3, cztery (4) dla poziomu 4
Piruety w oddzieleniu
- Trudne odmiany (liczone tyle razy ile są wykonane z ograniczeniami podanym poniżej):
- Trudną odmianą jest ruch części ciała/nogi/ramienia/ręki/głowy, który wymaga większej siły fizycznej lub elastyczności i ma wpływ na równowagę korpusu ciała.
- Każda trudna odmiana musi być utrzymana przez dwa obroty, aby została zaliczona.
- Tylko te odmiany mogą zwiększyć poziom.
- Istnieje 11 kategorii trudnych odmian:
- Pozycja wagi: trzy kategorie w zależności od kierunku linii barków:
- (CF) Camel Forward: linia ramion równoległa do lodu
- (CS) Camel Sideways: linia ramion skręcona do pozycji pionowej
- (CU) Camel Upward: linia ramion skręcona bardziej niż do pozycji pionowej
- Pozycja siadana: trzy kategorie w zależności od pozycji nogi wolnej:
- (SF) Siadany do przodu: wolna noga do przodu
- (SS) Siadany bokiem: wolna noga bokiem
- (SB) Siadany tyłem: wolna noga z tyłu
- Pozycja odchylana: trzy kategorie w zależności od pozycji tułowia:
- (UF) Odchylany do przodu: tułów pochylony do przodu
- (USA) Odchylany pionowo prosto lub na boki: tułów prosto do góry lub na boki
- (UB) Odchylany Biellmann: w pozycji Biellmann
- Pozycja stana: (UL)
- Pozycje niepodstawowe: (NBP)
- Pozycja wagi: trzy kategorie w zależności od kierunku linii barków:
- Wiatrak (ang. windmill – illusion) – będzie uznawany jako trudny element dla uzyskania cechy poziomu tylko jeżeli zostanie wykonany jako bliski szpagatu (co najmniej 135 stopni). Może być przyznany jako cecha dla piruetu tylko raz w programie. Kiedy wiatrak jest używany jako trudne wyjście, musi być wykonany na nodze na której jest kręcony piruet.
- Zmiana nogi wykonana przez skok:
- będzie zaliczona jako cecha tylko wtedy, gdy zawodnik osiągnie pozycję podstawową w ciągu pierwszych dwóch obrotów po wylądowaniu.
- Skok nie ma wymagań co do pozycji w powietrzu, ale musi to być wyraźny skok. Skok jest uważany za cechę poziomu tylko wtedy, gdy „wymaga znacznej siły”.
- Skok w trakcie piruetu bez zmiany nogi:
- W każdym piruecie wyraźny skok rozpoczęty i wylądowany na tej samej nodze będzie zaliczony jako cecha tylko wtedy, gdy zawodnik osiągnie pozycję podstawową w ciągu pierwszych dwóch obrotów po wylądowaniu.
- Skok nie ma wymagań co do pozycji w powietrzu, ale musi to być wyraźny skok. Skok jest uważany za cechę poziomu tylko wtedy, gdy „wymaga znacznej siły”.
- Skok można wykonać nawet przed wymaganą minimalną liczbą obrotów w piruecie, aby można go było uznać za funkcję zarówno w programie krótkim.
- Trudna zmiana pozycji na tej samej nodze:
- Zmiana z pozycji podstawowej do innej pozycji podstawowej bez ustalenia pozycji innej niż podstawowa, wymagająca znacznej siły, zręczności i kontroli oraz mająca wpływ na możliwość wykonania zmiany pozycji. Ciągły ruch musi być wykonywany przez całą zmianę. Może nie zawierać skoku w celu wykonania zmiany. Podstawowe pozycje przed i po zmianie muszą być utrzymane przez dwa obroty.
- Trudne wejście do piruetu lub trudne wyjście z piruetu:
- Tylko wejście lub tylko wyjście z piruetu może być uznane za cechę poziomu.
- Wejście do piruetu jest definiowane jako przygotowanie bezpośrednio poprzedzające piruet i może obejmować początkową fazę piruetu. Trudne wejście musi mieć znaczący wpływ na równowagę, kontrolę oraz wykonanie piruetu i musi być wykonane na nodze rozpoczynającej piruet. Pozycja podstawowa musi zostać osiągnięta w trakcie pierwszych dwóch obrotów.
- Wyjście z piruetu jest definiowane jako ostatnia faza piruetu i obejmuje fazę bezpośrednio po nim.
- Trudne wyjście: każdy ruch lub skok, który znacznie utrudnia wyjście. Wyjście musi mieć znaczący wpływ na równowagę, kontrolę i wykonanie piruetu.
- Wyraźna zmiana krawędzi w piruecie siadanym (tylko z tyłem wewnątrz na przodem zewnątrz), w pozycji wagi, z odchyleniem tułowia, w pozycji Biellmann lub trudnym wariancie piruetu stanego:
- Wyraźna zmiana krawędzi może być zaliczona jako cecha tylko wtedy, gdy występują co najmniej dwa ciągłe obroty na jednej krawędzi, po których następują co najmniej dwa ciągłe obroty na drugiej krawędzi w tej samej pozycji.
- Piruet kręcony w obu kierunkach (zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara lub odwrotnie) następujących bezpośrednio po sobie w piruecie siadanym i w pozycji wagi lub w kombinacji obu pozycji:
- Wymagane są minimum trzy obroty w każdym kierunku.
- Obrót wykonany w obu kierunkach (zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) jest traktowany jako jeden obrót.
- Wyraźne przyspieszenie w piruecie siadanym, w pozycji wagi, z odchyleniem tułowia, w pozycji Biellmann lub trudnym wariancie piruetu stanego (z wyjątkiem piruetu ze skrzyżowanymi nogami):
- Po ustaleniu pozycji w piruecie wyraźny wzrost prędkości będzie traktowany jako cecha poziomu.
- Nie obowiązuje jako cecha, jeżeli wzrost prędkości następuje podczas przechodzenia z jednej pozycji bazowej do innej pozycji bazowej.
- Co najmniej sześć obrotów bez zmiany pozycji / odmiany, nogi i krawędzi (piruet w pozycji wagi, z odchyleniem tułowia, trudna odmiana dowolnej bazowej pozycji lub tylko w kombinacji – w pozycji która nie jest podstawowa).
- Trudna cecha powiązana z trzymaniem płozy:
- użycie płozy w sposób mający istotny wpływ na równowagę, kontrolę i wykonanie rotacji. Funkcję tę należy wykonać w piruecie w pozycji wagi, siadanym lub z odchyleniem tułowia i można ją osiągnąć na przykład poprzez obrót na pięcie lub czubku ostrza.
Cechy od 2 do 10 i każdy rodzaj trudnej odmiany piruetu liczy się tylko raz na program (liczy się pierwsza próba). Jeśli sześć obrotów zostało wykonanych na obu nogach, dowolne z tych wykonań może być oceniane z korzyścią dla zawodników. W każdym piruecie ze zmianą nogi maksymalna liczba cech do uzyskania na jednej nodze to dwie. Aby cecha została przyznana, wszystkie cechy muszą być wykonane przez obu partnerów w tym samym czasie.
Piruety w parze
- Trzy trudne odmiany podstawowych pozycji wykonane przez oboje partnerów, z których dwie mogą być w pozycji innej niż podstawowa (każda odmiana pozycji każdego z partnerów jest liczona osobno, każdy partner musi wykonać przynajmniej jedną trudną odmianę)
- Trudne wejście do piruetu lub skok do piruetu wykonane przez oboje partnerów:
- Wejście do piruetu jest definiowane jako przygotowanie bezpośrednio poprzedzające piruet i może obejmować początkową fazę piruetu. Trudne wejście musi mieć znaczący wpływ na równowagę, kontrolę oraz wykonanie piruetu i musi być wykonane na nodze rozpoczynającej piruet. Musi być wykonane przez oboje partnerów.
- Trudne wyjście:
- Wyjście poprzez podnoszenie lub ruch obrotowy, innowacyjny ruch, który znacznie utrudnia wyjście. Wyjście musi mieć znaczący wpływ na równowagę, kontrolę i wykonanie piruetu. Ta cecha może być nadana jeśli partnerka jest w pozycji uniesionej, nie musi być postawiona z powrotem na lodzie.
- Piruet kręcony w obu kierunkach (zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara lub odwrotnie) następujących bezpośrednio po sobie w piruecie siadanym i w pozycji wagi lub w kombinacji obu pozycji:
- Wymagane są minimum trzy obroty w każdym kierunku.
- Obrót wykonany w obu kierunkach (zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara) jest traktowany jako jeden obrót.
- Co najmniej sześć obrotów bez zmiany pozycji / odmiany i nogi (piruet w pozycji wagi, siadany, trudna odmiana piruetu stanego).
- Podnoszenie partnerki, podczas gdy partner jedzie na jednej nodze w trakcie wykonywania piruetu przez co najmniej dwa obroty.
Podnoszenia
- Trudna odmiana wejścia i trudna odmiana zejścia z podnoszenia:
- Wejście proste — obejmuje między innymi zmianę trzymania za rękę na wznoszącej wejścia,
- Wejście trudne – obejmuje między innymi: wyjście z salta, podnoszenie taneczne przechodzące bezpośrednio do podnoszenia parowego bez dotykania przez partnerkę lodu między dwoma podnoszeniami, wejście do jedną ręką, mondo, Ina-Bauer, spirale wykonane przez jednego lub oboje partnerów jako wejście po krzywej. Wejście musi być wykonane przed pełnym wyprostem ramion.
- Wejście akslowe wewnątrz nie jest już cechą w podnoszeniach 5ALi lub 5SLi.
- Wyjście proste – zmiana trzymania przy zejściu z podnoszenia, lądowanie na drugą nogę nie jest automatycznie uważane za prostą odmianę lądowania.
- Wyjście trudne – Odmiany trudnego wyjścia, obejmują między innymi: salta, zmiany trzymania, pozycji partnera i/lub kierunku lądowania, lądowanie w trzymaniu jedną ręką, pozycja monda podczas zejścia (ta pozycja partnera jest liczona jako trudna odmiana lądowania tylko wtedy, gdy mondo jest wystarczająco długie: od momentu, gdy partner zaczyna zginać ramiona, do momentu postawienia partnerki na lodzie).
- Jedna zmiana trzymania i/lub pozycji partnerki (1 obrót partnera przed i po zmianie, liczy się podwójnie jeśli jest powtórzone):
- Zmiana trzymania wymaga jednego pełnego obrotu przed i po tej zmianie.
- Zmiana trzymania oznacza, że ręce partnera zmieniają się z trzymania jednej grupy podnoszenia na trzymanie innej grupy podnoszenia.
- Jeśli partner zmieni trzymanie na mniej niż jeden obrót, nie jest to uważane za zmianę trzymania. Jednak zmiana z trzymania prawą ręką na trzymanie lewą lub odwrotnie z co najmniej jednym obrotem w każdym z tych trzymań jest uważana za zmianę trzymania.
- Aby uniknąć dwukrotnego liczenia jednej cechy, przejście z trzymania dwiema rękami do trzymania jedną ręką lub odwrotnie nie jest wliczane do liczby zmian trzymania.
- Jeśli zmiana trzymania i zmiana pozycji partnerki zostaną wykonane w tym samym czasie, przyznana zostanie tylko jedna cecha poziomu.
- Cecha za zmianę trzymania i/lub pozycji partnerki może być przyznana w kilku podnoszeniach tylko wtedy, gdy jej wykonanie znacząco różni się w każdym podnoszeniu.
- Jeśli te same dwa trzymania/pozycje zostaną wykonane więcej niż jeden raz w tej samej kolejności, te wykonania zostaną uznane za podobne. Wszelkie inne rodzaje zmian są uważane za istotnie różne, w tym powtórzenie dwóch takich samych trzymań/pozycji w innej kolejności.
- Trudna odmiana pozycji partnerki (1 pełny obrót):
- Odmiana pozycji partnerki wpłynie na poziom wykonania tylko wtedy, gdy odmiana pozycji partnerki znacząco wpływa na równowagę partnerki w podnoszeniu lub wymaga określonej siły i/lub gibkości,
- Cecha ta może zostać przyznana w kilku podnoszeniach tylko wtedy, gdy odmiany znacznie różnią się od jedna od drugiej.
- Trudne trzymanie partnerki jedną ręką przez partnera:
- To jakiekolwiek podnoszenie, w którym istnieje tylko jeden punkt styczny partnera z partnerką, a partnerka utrzymuje równowagę bez opierania się o partnera lub podnoszenie z więcej niż jednym punktem stycznym, które wymagają wyraźnej wyjątkowej równowagi i kontroli. Większość ciężaru partnerki musi wyraźnie znajdować się poza osią tułowia partnera. Drugi punkt styczny można użyć tylko wtedy, gdy nie jest wykorzystywany do podparcia.
- Łącznie dwa obroty partnera w trzymaniu jedną ręką będą liczone jako cecha poziomu. Trzeci obrót nie będzie zaliczany jako dodatkowa cecha poziomu w programie krótkim i będzie liczony jako dodatkowa cecha poziomu tylko w jednym podnoszeniu (pierwsze wykonanie) w programie dowolnym. Wykonanie krótsze niż jeden obrót nie będą brane pod uwagę.
- Zmiana kierunku obrotów przez partnera:
- Wymaga jednego obrotu przed i po zmianie, liczy się tylko raz na program (pierwsza próba)
Cechy 1, 2, 3 i 4 muszą znacząco się różnić w podnoszeniach, a jeśli będą podobne wówczas będzie liczona tylko pierwsza próba.
Wszystkie cechy mogą być liczone tylko wtedy, gdy zostaną wykonane w pierwszych 4 obrotach.
Trudne podnoszenie wożone nie jest już cechą
Dodatkowe obroty partnera w trzymaniu jedną ręką po wykonanych dwóch obrotach nie są już cechą
Podnoszenia twistowe
- Partnerka w pozycji żabki:
- obie nogi co najmniej 45° od osi ciała oraz nogi partnerki wyprostowane lub prawie wyprostowane.
- Złapanie partnerki w pasie bez dotknięcia przez partnerkę ręką / rękami / ramieniem / ramionami / jakąkolwiek częścią górnej partii ciała partnera.
- Cecha jest przyznawana, gdy:
- obie ręce partnera znajdują się na pasie partnerki, po obu bokach (chwytanie partnerki jedną lub obiema rękami za jakąkolwiek inną część ciała jest inną pozycją chwytu, żadna cecha nie jest przyznana, jeśli nie ma odpowiedniego chwytu) oraz
- partnerka nie dotyka partnera w żadnym momencie fazy lądowania żadną częścią ramienia lub górnej części ciała.
- Kiedy partnerka opadnie na partnera (ciało partnerki jest podtrzymywane przez ciało partnera, zanim jej ostrza łyżew dotkną lodu) lub nawet po prostu dotknie partnera podczas lądowania, cecha poziomu nie zostanie przyznana, nawet jeśli trzyma rękę (ręce) /ramię z dala od partnera.
- Cecha jest przyznawana, gdy:
- Pozycja partnerki w powietrzu z ramieniem / ramionami nad głową (minimum jeden pełny obrót).
- Trudne wejście do podnoszenia: obroty, kroki, ruchy, małe podnoszenia bezpośrednio poprzedzające start i wykonywane w sposób ciągły lub trudne wyjście:
- Cecha wejścia jest przyznawana tylko wtedy, gdy wejście do podnoszenia poprzedzają kroki, obroty, ruchy, małe podnoszenia bezpośrednio poprzedzające start i wykonywane z ciągłą płynnością, w przypadku przerwy w wykonaniu żadna cecha nie zostanie przyznana.
- Cecha wyjścia może zostać wykonana przed postawieniem lub niezwłocznie po postawiwniu partnerki na lodzie
- Ramiona partnera w pozycji bocznej, wyprostowane lub prawie wyprostowane osiągające co najmniej poziom ramion po wypuszczeniu partnerki:
- Po tym, jak partner wypuści partnerkę, jego ramiona muszą zmienić pozycję, kierując się na boki jego ciała co najmniej do wysokości jego ramion, zanim złapie partnerkę w powietrzu. Ramiona partnera muszą być proste lub prawie proste. Jeśli partnerka nie zostanie złapana w powietrzu, cecha nie zostanie przyznana.
- Cecha zostanie przyznana w przypadku jakiegokolwiek złapania w powietrzu (niekoniecznie w pasie).
Spirale śmierci
- Trudne wejście (bezpośrednio poprzedzające spiralę śmierci) i/lub wyjście:
- Partnerzy muszą wykonać pozycje, które wpływają na główny korpus ciała i równowagę. Trudna pozycja wejścia musi być wykonana, gdy oboje partnerzy znajdują się na krzywej wejścia, a partnerka i/lub partner przechodzą z trudnej pozycji wejścia bezpośrednio i bez zwłoki do pozycji spirali śmierci.
Przykład trudnego wyjścia: partnerka wychodzi ze spirali niezwłocznie i płynnym ruchem do podnoszenia (tanecznego lub innego) lub do skoku. - Cecha wejścia jest przyznawana tylko wtedy, gdy niska pozycja zostanie osiągnięta przez oboje partnerów w ciągu pierwszego obrotu po zakotwiczeniu ząbka łyżwy partnera w lodzie.
- Trudne wejście i/lub wyjście to jedna cecha i tylko jedna z nich będzie się liczyć jako cecha poziomu.
- Partnerzy muszą wykonać pozycje, które wpływają na główny korpus ciała i równowagę. Trudna pozycja wejścia musi być wykonana, gdy oboje partnerzy znajdują się na krzywej wejścia, a partnerka i/lub partner przechodzą z trudnej pozycji wejścia bezpośrednio i bez zwłoki do pozycji spirali śmierci.
- Pełny obrót (obroty) partnerki podczas gdy oboje partnerzy są w „niskiej” pozycji (liczy się tyle razy ile wykonano):
- „Niska pozycja” partnerki oznacza w spirali śmierci:
- w spiralach wewnątrz najniżej położone biodro lub pośladek i głowa nie powinny się znajdować wyżej niż kolano nogi jadącej po lodzie, w spiralach zewnątrz – głowa nie powinna być wyżej niż kolano.
- głowa nie powinna być wyżej niż kolano nogi prowadzącej (spirale wykonywane na krawędzi wewnętrznej)
- „Niska pozycja cyrkla” partnera oznacza w spirali śmierci pośladki nie wyżej niż kolano zakotwiczonej nogi.
- Poziom spirali śmierci bez wykonania jednego pełnego obrotu w wyżej opisanych pozycjach jednocześnie przez partnerkę i partnera nie może być większy niż 1 (np jeśli w jakimkolwiek momencie partner lub partnerka znajdą się w wyższej pozycji).
- „Niska pozycja” partnerki oznacza w spirali śmierci:
Sekwencje kroków
- Minimalna różnorodność (Poziom 1), prosta różnorodność (Poziom 2), różnorodność (Poziomy 3-4) trudnych obrotów i kroków wykonanych przez oboje partnerów przez całą sekwencję (obowiązkowe):
- Minimalna różnorodność: sekwencja zawiera co najmniej pięć trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Prosta różnorodność: sekwencja zawiera co najmniej siedem trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Różnorodność: sekwencja zawiera co najmniej dziewięć trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Złożoność: sekwencja zawiera co najmniej jedenaście trudnych obrotów i kroków, żaden z tych typów nie może być liczony więcej niż dwa razy.
- Obroty w każdym kierunku (lewo i prawo) z pełną rotacją ciała, pokrywające przynajmniej 1/3 całego rysunku sekwencji dla każdego kierunku rotacji.
- Zastosowanie ruchów ciała przez co najmniej 1/3 rysunku sekwencji:
- Zastosowanie ruchów ciała oznacza wyraźne użycie na co najmniej 1/3 całego rysunku sekwencji ruchów ramion, głowy, tułowia, bioder i nóg mających wpływ na równowagę głównej osi ciała.
- Brak rozdzielenia trwający przez przynajmniej 1/2 całego rysunku sekwencji (zmiany trzymania są dozwolone)
- Dwie różne kombinacje trzech trudnych obrotów (zwroty, zwroty odwrotne, trójki odwrotne, twizzle, pętle) wykonane przez oboje partnerów w trakcie sekwencji w wyraźnym ciągłym rytmie. Jedna musi być wykonana w trzymaniu. Tylko pierwsze dwie kombinacje będą brane pod uwagę. W kombinacjach:
- niedozwolone są obroty trójkowe,
- niedozwolone są zmiany krawędzi,
- skok/podskok nie jest dozwolony,
- zmiany nóg nie są niedozwolone,
- noga wolna nie może dotykać lodu,
- co najmniej jeden obrót w kombinacji musi być innego typu niż pozostałe
- krawędź wyjściowa obrotu jest jednocześnie krawędzią wejściową następnego obrotu.
- Dwie różne kombinacje trudnych zwrotów są uznawane za takie same jeśli składają się z tych samych obrotów wykonanych w tej samej kolejności, na tej samej krawędzi i na tej samej nodze.